„My, którzyśmy ocaleli, wam pozostawiamy to, by pamięć o nich nie zaginęła”.
Marek Edelman
Miesiąc kwiecień jest w „Dąbrowskiej” czasem refleksji. Obchodzimy Dzień Pamięci, składając hołd nauczycielom i absolwentom szkoły prześladowanym, więzionym i pomordowanym w czasie II wojny światowej.
Asumptem do ustanowienia Święta były wydarzenia, które miały miejsce 83 lata temu. W dniu 23 kwietnia 1940r., gdy Kęty były pod okupacją niemiecką, naziści zebrali w budynku naszej szkoły trzydziestu nauczycieli i wywieźli ich do obozu koncentracyjnego w Dachau, a następnie do Mauthausen, który wraz ze swoją filią w Gusen, był miejscem eksterminacji polskiej inteligencji. Część nauczycieli zmarła. Niemieckie działania były realizacją tzw. Akcji Inteligencja (Intelligenzaktion), mającej na celu wyniszczenie naszego społeczeństwa, kultury i dorobku, zgodnie z przesłaniem: „Tylko naród, którego warstwy kierownicze zostaną zniszczone, da się zepchnąć do roli niewolników”.
Dziś społeczność szkoły Dniem Pamięci pragnie okazać szacunek represjonowanym profesorom i absolwentom. Składamy kwiaty, palimy znicze przy tablicy tablicą w holu szkoły oraz słuchamy prelekcji. Czujemy się jednak zobowiązani wobec tamtych ludzi i wydarzeń, do pielęgnowania pamięci o historii również na co dzień.
Młodzież „Dąbrowskiej” w ramach edukacji historycznej i wychowania patriotycznego uczestniczy również w pobytach studyjnych realizowanych przez Państwowe Muzeum Auschwitz Birkenau. Szkoła współpracuje z Międzynarodowym Centrum Edukacji o Auschwitz i Holokauście w Oświęcimiu, w którym realizowany jest m.in. projekt „Żebym zdążył to opowiedzieć”. To cykl niezwykłych spotkań z Ocalałymi, którzy przekazują młodzieży wiedzę o swych obozowych przeżyciach. W trwającym roku szkolnym grupa około 200 uczniów miała zaszczyt rozmawiać z p. Lidią Maksymowicz, p. Marią Stroińską, p. Zdzisławą Włodarczyk oraz z p. Bogdanem Bartnikowskim.
W ramach współpracy z Muzeum Pamięci Mieszkańców Ziemi Oświęcimskiej, młodzież „Dąbrowskiej” uczestniczy w spotkaniach ze Świadkami Historii z naszego regionu. Około 50 uczniów wysłuchało opowieści stuletniej p. Józefy Handzlik, która była jedną z wielu odważnych osób pomagających więźniom KL Auschwitz oraz relacji p. Marii Jurczyk o zaangażowaniu mieszkańców Osieka w dostarczanie żywności, lekarstw i grypsów osobom uwięzionym w obozie. Spotkania te są niezwykłą lekcją historii, bo jak powiedziała Karolina Lanckorońska: „Każda sumienna relacja wnosi szczegóły nowe do obrazu owych lat”. Są też przede wszystkim lekcją ludzkiej przyzwoitości, empatii oraz otwarcia się na potrzeby drugiego człowieka. Staramy się jako szkoła, aby pamięć o latach II wojny światowej nie była rozpamiętywaniem, ale była fundamentem dla lepszej odpowiedzialności za przyszłość. Spotkaniami z Ocalałymi uświadamiamy, jakie mogą być następstwa bierności i obojętności wobec zła. Nawołujemy za Marianem Turskim: Jedenaste przykazanie: nie bądź obojętny!
Dagmara Kwiecińska